بدزهره
لغتنامه دهخدا
بدزهره . [ ب َ زَ رَ/ رِ ] (ص مرکب ) بددل و ترسنده و واهمه ناک . (برهان قاطع). ترسنده و کم جرأت . (انجمن آرا) (آنندراج ). ترسناک . (غیاث اللغات ). کم دل . جبون . ترسو :
سرانداز اگر عاشق صادقی
تو بدزهره بر خویشتن عاشقی .
خُرد مبین دشمن بدزهره را
آب ده از زهره ٔ او دهره را.
سرانداز اگر عاشق صادقی
تو بدزهره بر خویشتن عاشقی .
سعدی (بوستان ).
خُرد مبین دشمن بدزهره را
آب ده از زهره ٔ او دهره را.
میرخسرو (از آنندراج ).