بدگوهر

بدگوهر. [ ب َ گ َ / گُو هََ ] (ص مرکب ) بدذات و بداصل . (برهان قاطع) (هفت قلزم ) (ناظم الاطباء) (از ولف ). بدسرشت و بداصل . (آنندراج ). هرچیز که اصلاًبد باشد. بدنژاد. (ناظم الاطباء). بی اصل . بی گوهر. بدنهاد. بدفطرت . نانجیب . (یادداشت مؤلف ) :
چه باشد مرا گفت از این کشتنا
مگر کام بدگوهر آهرمنا.

فردوسی .

و رجوع به ترکیبات گوهر شود.