برآماهیدنلغتنامه دهخدابرآماهیدن . [ ب َ دَ ] (مص مرکب ) تورم . (المصادر زوزنی ) (تاج المصادر بیهقی ). برآماسیدن . (المصادر زوزنی ) (آنندراج ). منفوخ گشتن مانند خمیر و عجین . (آنندراج ). رجوع به آماهیدن شود.
