براء

براء. [ ب َ ] (ع ص ) بی گناه . (مهذب الاسماء). || پاک و بیزار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع و مفرد و مذکر و مؤنث در آن یکسان است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || (اِ) نخست شب از ماه و گویند بازپسین شب . (مهذب الاسماء). نخستین شب یا نخستین روز از هر ماه یا پسین شب یا پسین روز از آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). ابن البراء. (منتهی الارب ). || (مص ) پاک و بیزار شدن از عیب و وام ومانند آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).