برات
لغت‌نامه دهخدا
برات . [ ب َ ] (اِخ ) (شب ...) لیله ٔ مبارکه نیمه ٔ شعبان . لیلةالصک . (یادداشت مؤلف ). روز چهاردهم ماه شعبان . (ناظم الاطباء). شب پانزدهم شعبان . شب چک . (فرهنگ فارسی معین ) :
از زمان آمدند بهر ثنات
جمعه و بیض و قدر و عید و برات .
و شب پانزدهم از ماه شعبان بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم که این از قبل آن است که هر که اندرو عبادت کند و نیک بجای آرد، بیزاری یابد از دوزخ . (التفهیم بیرونی چ جلال همائی ص 252).
از زمان آمدند بهر ثنات
جمعه و بیض و قدر و عید و برات .
سنایی .
و شب پانزدهم از ماه شعبان بزرگوار است و او را شب برات خوانند و همی پندارم که این از قبل آن است که هر که اندرو عبادت کند و نیک بجای آرد، بیزاری یابد از دوزخ . (التفهیم بیرونی چ جلال همائی ص 252).
