برافروختگیلغتنامه دهخدابرافروختگی . [ ب َ اَ ت َ / ت ِ ] (حامص مرکب ) حاصل مصدر از برافروختن . حالت و چگونگی برافروخته . روشنایی و درخشیدگی . (ناظم الاطباء). رجوع به برافروختن و برافروخته شود.
