برانباشتنلغتنامه دهخدابرانباشتن . [ ب َ اَم ْ ت َ ] (مص مرکب ) انباشتن . انباردن : دک ؛ برانباشتن چاه . (تاج المصادر بیهقی ). رجوع به انباشتن شود.
