براه داشتنلغتنامه دهخدابراه داشتن . [ ب ِ ت َ ] (مص مرکب ) (از: ب + راه + داشتن )کنایه از ترصد و انتظار ورود چیزی داشتن و این در بیت نظامی واقع است لیکن اکثر بدین معنی چشم براه داشتن مستعمل میشود نه تنها «براه داشتن ». (آنندراج ).
