بربافتن

بربافتن . [ ب َ ت َ ] (مص مرکب ) بافتن . رجوع به بافتن شود. || از خود درآوردن . جعل کردن .
- بربافتن دروغ ؛ اختلاق . افک . افجار. فرابافتن . خرق . اختراق . افجار؛ از خود گفتن سخنی را و بربافتن آن بی شنیدن . || مداهنه . (منتهی الارب ).