برثطةلغتنامه دهخدابرثطة. [ ب َ ث َ طَ ] (ع مص ) خانه نشین گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || و هرگاه کسی بر کوه برآمده و هر دو زانو را گشاده داشته بر ساقین نشیند گویند برثط فی الجبل . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).