برعللغتنامه دهخدابرعل . [ ب ُ ع ُ ] (ع اِ) بچه کفتار یا ونک بچه که از شغال متولد گردد. (منتهی الارب ) (آنندراج ). حیوانی است که پدر آن وَبَر و مادر آن شغال است . (یادداشت مؤلف ).
