برفراشتن

برفراشتن . [ ب َ ف َ ت َ ] (مص مرکب ) برافراشتن . بلند کردن .
- برفراشتن به فلک ؛ بسیار بلند و باشکوه ساختن :
مقصود کاخ و حجره و ایوان نگاشتن
کاشانه های سربفلک برفراشتن
آنست تا دمی بمراد دل اندر او
با دوستان یکدل دل شاد داشتن .

؟

- سر برفراشتن ایوان ؛ بسیار بلند بردن و باشکوه کردن آن :
چو سیستان ز خلف ری ز رازیان بستد
وز اوج کیوان سر برفراشت ایوان را.

ناصرخسرو.

و رجوع به افراشتن شود.