برفرهلغتنامه دهخدابرفره . [ ب َ ف َ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) بمعنی برفرباشد که شأن و شوکت و عظمت است . (برهان ). شوکت و علو قدر و منزلت . (ناظم الاطباء). رجوع به برفر شود.
