برندکلغتنامه دهخدابرندک . [ ب َ رَ دَ ] (اِ) کوه کوچک و پشته ٔ خرد، و بعضی گویند که در میان دشت و صحرا واقع باشد. (از برهان ) (از آنندراج ). || خبث الحدید. || قفل و زرفین و دربند. || قسمی از آمله و هلیله . (ناظم الاطباء).
