برند
لغتنامه دهخدا
برند. [ ب ُ رَ ] (نف ) مخفف برنده . قطعکننده . (از آنندراج ). بران :
ره تنگ عشق است پست و بلند
ولی چون دم اره باشد برند.
|| مجازاً به معنی گوارا و هاضم . (از آنندراج ).
ره تنگ عشق است پست و بلند
ولی چون دم اره باشد برند.
طاهر وحید (از آنندراج ).
|| مجازاً به معنی گوارا و هاضم . (از آنندراج ).