بروک

بروک .[ ب ُ ] (ع اِ) افروشه ، که نوعی از حلوا باشد. و از آنست مثل : اًن البروک من عمل الملوک . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). این مثل عربی مثل فارسی «خرما و ماهی ، لوت پادشاهی » را بخاطر می آورد. (یادداشت دهخدا). || (اِمص ) نیک شتابی ، اسم است از ابتراک . (منتهی الارب ). || (ص ، اِ) ج ِ بارِک . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به بارک شود. || ج ِ بَرک . (منتهی الارب ). رجوع به برک شود.