برچکیدن

برچکیدن . [ ب َ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) چکیدن :
چو گودرز پیش تهمتن رسید
سرشکش ز مژگان برخ برچکید.

فردوسی .

یکی قطره ای بر کفم برچکید
کف دست من گشت چون کوثری .

منوچهری .

رجوع به چکیدن شود.