برکانلغتنامه دهخدابرکان . [ ب ِ ] (ع اِ) درختی است یا درخت شورمزه یا هر نبات که ساقش دراز نباشد، یا گیاهی است که در نجد روید یا گیاه ریزه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). برکانة یکی . (آنندراج ) (منتهی الارب ).
