بریقةلغتنامه دهخدابریقة. [ ب َ ق َ ] (ع اِ) شیر که بر آن پیه یا قدری روغن ریخته باشند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). طعامی است که از شیر و روغن کنند. (بحر الجواهر). ج ، بَرائق . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).
