برین
لغتنامه دهخدا
برین . [ ب ُ ] (اِ) پارچه ٔ کوچک و هلال داری باشد که از خربزه و هندوانه بریده باشند. (برهان ) تراشه . قاش . قاچ . (یادداشت دهخدا) :
چون برید و داد او را یک برین
همچو شکّر خوردش و چون انگبین .
چون برید و داد او را یک برین
همچو شکّر خوردش و چون انگبین .
مولوی (از آنندراج ).