بر صحرا افکندن

بر صحرا افکندن . [ ب َ ص َ اَ ک َ دَ ] (مص مرکب ) بر صحرا نهادن . کنایه از غایت آشکارا کردن و شهرت دادن . (آنندراج ) :
مجال صبر تنگ آمد بیکبار
حدیث عشق بر صحرا فکندم .

سعدی .