بزاة

بزاة. [ ب ُ ] (ع اِ) ج ِ بازی . (ناظم الاطباء). ج ِ باز و بازی ، بمعنی طائر شکاری . (منتهی الارب ) (آنندراج ). بوازی . ابؤز. بؤوز. (منتهی الارب ) :
و لاتعدو الذئاب علی نعاج
و لاتهوی البزاة الی حمام .

؟ (از سندبادنامه ص 35).

و لهم [ لأهل سیلا ] بزاة بیض . (از اخبار الصین و الهند). و رجوع به باز و بازی و صبح الاعشی ج 2 ص 55 شود.