بزدوی

بزدوی . [ ب َ دَ وی ی ] (اِخ ) محمدبن محمدبن حسین بن عبدالکریم بن موسی ، مکنی به ابوالسیر و ملقب به صدرالاسلام برادر فخرالاسلام بزدوی . یکی از فقهای بزرگ و فحول مناظرین و از رؤسای حنفیه بوده است . وی بسال 421 هَ . ق . متولد شد و در سال 493 درگذشت . نجم الدین ابوحفص عمربن محمد نسفی و محمدبن ابی بکر مسیحی صابونی و محمدبن طاهر سمرقندی لبادی و ابواسحاق محمدبن منصور معروف به حاکم نوقدی و ابوالمعالی محمدبن نصر مدنی ، از شاگردان صدرالاسلام بودند. او راست : شرح جامع صغیر و جامع کبیر. (از حواشی فیه مافیه ص 335). و رجوع به انساب سمعانی ذیل بزدوی و الجواهر المضیئة فی طبقات الحنفیه و الفوائد البهیه شود.