بزرگ نژاد
لغتنامه دهخدا
بزرگ نژاد. [ ب ُ زُ ن ِ ] (ص مرکب ) بزرگ زاده . بزرگ نسب . آنکه نژاد و نسب بزرگ دارد :
بشکیب تا ببینی کآخر کجا رسد
این کار از آن بزرگ نژاد بزرگوار.
که سزاوارتر بخلعت میر
از تو ای مهتر بزرگ نژاد.
بشکیب تا ببینی کآخر کجا رسد
این کار از آن بزرگ نژاد بزرگوار.
فرخی .
که سزاوارتر بخلعت میر
از تو ای مهتر بزرگ نژاد.
فرخی .