بزرگ پستان
لغتنامه دهخدا
بزرگ پستان . [ ب ُ زُ پ ِ ] (ص مرکب ) آنکه پستان بزرگ و کلان دارد. زن که پستان بزرگ دارد، و این نزد اروپائیان از حسن باشد برخلاف در ایران . (یادداشت بخط دهخدا): امراءة طرطبی ؛ زن بزرگ پستان . شاة ضریعة؛ گوسفند بزرگ پستان . (منتهی الارب ).
