بزرگ دانهلغتنامه دهخدابزرگ دانه . [ ب ُ زُ ن َ / ن ِ ] (ص مرکب ) حبه بزرگ . دانه بزرگ : گندمی که لایق آش پختن باشد بزرگ دانه و فربه باشد. (فلاحت نامه ).ضروع ؛ انگور سپید بزرگ دانه . (یادداشت بخط دهخدا).
