بزرگ فرمای

بزرگ فرمای . [ ب ُ زُ ف َ ] (اِ مرکب ) وزیر اعظم . وزیر : و گودرز را نواختها کرد واو را وزارت داد و در آن عهد [ عهد کیخسرو ] وزیر را بزرگ فرمای گفتندی . (فارسنامه ٔ ابن البلخی ص 46). و رجوع به مجله ٔ یادگار سال 3 شماره ٔ 6 و 7 ص 102 شود.