بزلهلغتنامه دهخدابزله . [ ب َ ل َ / ل ِ ] (اِ) سخنان شیرین و لطیف را گویند. (برهان ). سخنان شیرین و زیبا و پسندیده . (آنندراج ) (انجمن آرا). سخن شیرین و نیکوو زیبا. لطیفه . (ناظم الاطباء). رجوع به بذله شود.
