بسر دست آمدن
لغتنامه دهخدا
بسر دست آمدن . [ ب ِ س َ رِ دَ م َ دَ ] (مص مرکب ) مرادف بسر چنگ آمدن ، کنایه از کمال قرب . || در قبض و تصرف خود آمدن . (آنندراج ) :
گو بخت که بیگه مه من مست درآید
زلفش کشم و شب بسردست درآید.
گو بخت که بیگه مه من مست درآید
زلفش کشم و شب بسردست درآید.
فخرالدین علی (از آنندراج ).