بسر چیزی نهادن
لغت‌نامه دهخدا
بسر چیزی نهادن . [ ب ِ س َ رِ ن َ دَ] (مص مرکب ) صرف چیزی کردن . (آنندراج ) :
از طبع خسیس خویش چون ناف
کون را بسر شکم نهادی .
ای از سر تاپا تن تو چون آینه صاف
چون تیغ مژه برآمدی خوش ز غلاف
رفتی بضیافت حریفان آخر
کون را بسر شکم نهادی چون ناف .
از طبع خسیس خویش چون ناف
کون را بسر شکم نهادی .
محمدقلی سلیم (از آنندراج ).
ای از سر تاپا تن تو چون آینه صاف
چون تیغ مژه برآمدی خوش ز غلاف
رفتی بضیافت حریفان آخر
کون را بسر شکم نهادی چون ناف .
محمدقلی سلیم (از آنندراج ).
