بسیجی
لغتنامه دهخدا
بسیجی .[ ب َ ] (ص نسبی ) مُشَمَّر. آماده . مجهز :
بجان تشریف مدح من بسیجد
مرا چون دید در مدحت بسیجی .
|| قابل تجهیزات . (واژه های فرهنگستان ایران ).
بجان تشریف مدح من بسیجد
مرا چون دید در مدحت بسیجی .
سوزنی .
|| قابل تجهیزات . (واژه های فرهنگستان ایران ).