بشرلغتنامه دهخدابشر. [ ب ِ ] (اِخ ) ابن عامربن مالک بن جعفربن کلاب بن عم لبیدبن ربیعه ٔ شاعر. پدرش از صحابه بود و خودش نیزادراک دارد و پسری بنام عبداﷲ داشت که در دولت بنی مروان صاحب مقام بود. رجوع به الاصابة ج 1 ص 179 شود.
