بشعة

بشعة. [ ب َ ش ِ ع َ ] (ع ص ) تأنیث بَشِع. رجوع به بشع شود. || خشبةبشعة؛ چوب بسیار گره . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). گویند: نحت متن العود حتی ذهب بشعه ؛ تراشید پشت چوب را تا گره های آن از میان رفت . (از اقرب الموارد).