بشکفانیدن
لغتنامه دهخدا
بشکفانیدن . [ ب ِ ک ُ دَ ] (مص ) بشکفاندن . شکفته کردن . تفتیح . (تاج المصادر بیهقی ) :
شکفت لاله تو زیغال بشکفان که همی
ز پیش لاله بکف برنهاده به زیغال .
و رجوع به بشکفاندن و شکفتن شود.
شکفت لاله تو زیغال بشکفان که همی
ز پیش لاله بکف برنهاده به زیغال .
رودکی .
و رجوع به بشکفاندن و شکفتن شود.