بشیر

بشیر. [ ب َ ] (اِخ ) ابن لیث بن نصربن سیار برادر رافع. بزمان هارون الرشید در سمرقند خروج کرد و بسال 190 هَ . ق . بر سپاهیان خلیفه پیروز شد و ثروت بسیار بدست آورد و سال بعد که بقصد تسخیر خراسان رفت بر دست هرثمةبن اعین اسیر شد و در طوس بفرمان هارون الرشید و در مجلس وی قطعه قطعه گردید . رجوع به حبیب السیر چ 1333هَ . ش . خیام ج 1 ص 245 و قاموس الاعلام ترکی ج 2 شود.