بشیرلغتنامه دهخدابشیر. [ ب َ ] (اِخ ) پدر ایوب . پسرش از او در معجم ابن قانع و مسند بزاز روایت دارد. (از الاصابة ج 1 ص 188). رجوع به بشیرین سعدبن نعمان شود.
