بصیص
لغتنامه دهخدا
بصیص . [ ب َ ] (ع اِ) لرزه . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (آنندراج ). || درخش ، و یقال : حصیصهم و بصیصهم ؛ کذا، یعنی عدد اینها این قدر است . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). درخشان . رخشان . درفشان . تابنده . نورانی .
