بضاعات
لغتنامه دهخدا
بضاعات . [ ب ِ ] (ع اِ) ج ِ بضاعة یا بضاعت .
- بضاعات مزجات ؛ سرمایه های اندک :
بکردار بدشان مقید نکرد
بضاعات مزجاتشان رد نکرد.
و رجوع به بضاعت و بضاعت مزجات شود.
- بضاعات مزجات ؛ سرمایه های اندک :
بکردار بدشان مقید نکرد
بضاعات مزجاتشان رد نکرد.
سعدی (بوستان ).
و رجوع به بضاعت و بضاعت مزجات شود.