بضةلغتنامه دهخدابضة. [ ب َض ْ ض َ ] (ع اِ) زن تنک پوست آکنده گوشت . (منتهی الارب ). زن نازک پوست . (مهذب الاسماء). باضة. بضباضة. بضیضة. و رجوع به مترادفات کلمه شود. || شیر ترش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
