بعنایةالغتنامه دهخدابعنایةا. [ ب ِ ع ِ ی َ تِل ْ لاه ] (ع ق مرکب ) کلمه ای مأخوذ از تازی که در استقبال کارها استعمال میکنند یعنی بهمت و همراهی خداوند عالمیان . (ناظم الاطباء). و رجوع به بعون اﷲ شود.
