بعون ا

بعون ا. [ ب ِ ع َ نِل ْ لاه ] (ع ق مرکب ) بیاری خدای تعالی . تخفیفی است از جمله ٔ بعون اﷲ و حسن توفیقه یا بعون اﷲ و مشیته . بمدد و یاری خداوند. (آنندراج ). و رجوع به بعنایةاﷲ شود : گفت بعون اﷲ عزوجل هر مملکتی را که گرفتم رعیتش را نیازردم . (گلستان ). و در آن جهان بعون اﷲو مشیته بعد از گذرانیدن عمری خوش در عز دولت و بلوغ غایت و... بزرگترین ثوابی یافته . (تاریخ قم ص 7).