ترجمه مقاله

بغایا

لغت‌نامه دهخدا

بغایا. [ ب َ ] (ع اِ) ج ِ بَغی ّ. (منتهی الارب ). ج ِ بغی ،بمعنی زنان فاحشه . (مؤید الفضلاء). ج ِ بغی ، داه و زن زناکار. (آنندراج ). و رجوع به بغی شود. || ج ِ بَغیّة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). بمعنی پیش روان لشکر. (مؤید الفضلاء). و رجوع به بغیة شود.
ترجمه مقاله