بغورلغتنامه دهخدابغور. [ ب ُ ] (ع مص ) افتادن پروین و دلیل باران گردیدن . (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب ). فرورفتن پروین و برانگیختن باران و دلیل بودن آن بر باریدن آن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد).
