بغیة

بغیة. [ ب ِ / ب ُغ ْ ی َ ] (ع اِ) حاجت و مطلوب . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). حاجت . (محمودبن عمر) : و به بغیة و مطلوب و مقصود خود فیروز و محفوظ باد. (تاریخ قم ص 10).