بفکینلغتنامه دهخدابفکین . [ ب َ ] (هزوارش ، اِ) بلغت زند و پازند کوشک و بالاخانه را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء) (انجمن آرا) (آنندراج ). هزوارش بفگون ، کوشک . (از حاشیه ٔ برهان قاطع چ معین ).
