بلاء

بلاء. [ ب َل ْ لا ] (ع ص ، اِ) مؤنث أبل ّ. (از اقرب الموارد). (از منتهی الارب ). رجوع به ابل شود. || زن بدکار سخت خصومت بی حیا. || بی خیر و سخت بخیل . (منتهی الارب ). ج ، بُل ّ. (اقرب الموارد). || صَفاة بلاء؛ سنگ املس و نرم . (از منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).