بلابه کار

بلابه کار. [ ب ِ ب َ / ب ِ ] (ص مرکب ) فاجر و شهوت پرست || روسپی و قحبه و زناکار. (ناظم الاطباء). و رجوع به بلابه و بلاده و بلایه و بلایه کار شود.