بلاجهتلغتنامه دهخدابلاجهت . [ ب ِ ج ِ هََ ] (از ع ، ق مرکب ) (از: ب + لا (نفی ) + جهت ) بدون جهت . بی جهت . بی سبب . (فرهنگ فارسی معین ). بی علت . بی دلیل .- عزیز بلاجهت ؛ لوس .
