بلاهةلغتنامه دهخدابلاهة. [ ب َ هََ ] (ع اِ) نادانی . سلیم دلی . نیک نهادی . خوشخوئی بی بدی . (منتهی الارب ). بلاهت . بَلَه . و رجوع به بلاهت و بله شود.
