بلبانی
لغتنامه دهخدا
بلبانی . [ ب َ ل َ ] (ص نسبی ) آنکه بلبان بنوازد. (از آنندراج ) :
شوخ بلبانی که چو شیرینی جانی
کان شکر و قند ملاحت به لبانی .
|| سازنده ٔ بلبان . (ناظم الاطباء).
شوخ بلبانی که چو شیرینی جانی
کان شکر و قند ملاحت به لبانی .
سیفی (از آنندراج ).
|| سازنده ٔ بلبان . (ناظم الاطباء).